06 maart 2019

Rechter gebruikt de term diefstal

ECLI:NL:RBLIM:2019:2046
Rechtbank Limburg
Gemachtigde eiser: mr. L. de Vries van advocatenkantoor i-ee
Gedaagde procedeert in persoon
Rechter: mr. G.M. Drenth

“(…) Ik geef toe dat de foto ten onrechte is gebruikt (…) De website is een gratis oefenwebsite die ik heb gemaakt voor mijn leerlingen NT2. De betreffende pagina heb ik echter laten maken door mijn nichtje van (toen) 16. Ze wilde geld verdienen om een verre reis te maken (…)”

“2.4. Vervolgens is getracht het geschil in der minne te regelen, maar partijen hebben geen oplossing bereikt.”
Het bedrag waarvoor gedaagde had willen schikken wordt niet vermeld.

“4.4. Het verweer van [gedaagde] dat [eiser] het internet afstruint om te kijken of er foto’s van hem door derden zijn gebruikt en dat die werkwijze lijkt op een verdienmodel en afpersing, zal als onvoldoende onderbouwd en niet ter zake doende worden gepasseerd. Er rust op [eiser] in ieder geval geen verplichting zijn foto’s te ‘beveiligen’ (door een ©symbool of watermerk te plaatsen, te beveiligen tegen downloaden of foto’s te publiceren in lage resolutie etc), zoals betoogd door [gedaagde] . Publicatie van foto’s op het internet zonder beperkingen of waarschuwing is, anders dan [gedaagde] meent, geen uitlokking. Om met een voorbeeld van [gedaagde] te spreken: als iemand een fiets meeneemt van een ander en zonder toestemming, dan is sprake van diefstal, ook als die fiets niet afgesloten was.”
Mijn inziens is het wél uitlokking als foto’s in hoge resolutie, zonder enige beveiliging en goed vindbaar voor Google worden gepubliceerd. De term diefstal is ongepast: Er is geen opzet in het spel en de fotograaf beschikt nog steeds over de foto.

“4.6 … Hoewel [gedaagde] de redelijkheid van deze vergoeding betwist, acht de kantonrechter voldoende gemotiveerd onderbouwd dat dit de werkelijke schade is die [eiser] heeft geleden door plaatsing zonder toestemming. Dit bedrag zal aldus worden toegewezen.”
Gedaagde zou dit bedrag nooit vrijwillig betaald hebben, dan was hij op zoek gegaan naar een alternatief.

“4.9 … De kantonrechter constateert dat het gaat om een foto die is gepubliceerd door een natuurlijk persoon op een website die niet druk wordt bezocht, en die op eerste verzoek is verwijderd. Verder zijn de processtukken van [eiser] weliswaar omvangrijk, maar het behelst niet veel meer dan het citeren van jurisprudentie en, dat lijkt te volgen uit de inhoud van de vele andere vonnissen die in het voordeel van [eiser] zijn gewezen, (deels) een kopie van processtukken uit eerdere zaken. (…) De kantonrechter neemt ook in overweging dat de inbreuk niet opzettelijk is gepleegd.”

De rechter reduceert de proceskosten tot liquidatietarief. Totaal moet gedaagde €722,90 betalen.


ECLI:NL:RBLIM:2019:2046, Rechtbank Limburg, 7109987 CV 18-4677
Proceskosten volgens liquidatietarief. Natuurlijke persoon die een foto plaatst en die op eerste verzoek van de fotograaf verwijderd.


Repost nieuwsbrief Revue nr. 40, 31 maart 2022
Bijgewerkt 5 februari 2024