Rechtbank Gelderland
Gemachtigde eiser: mr. D. Beentjes te Uitgeest
Gedaagde procedeert in persoon
Rechter: mr. N.W. Huijgen
“2.1 … [eisende partij] biedt op zijn website foto’s aan die (op internet) kunnen worden gebruikt c.q. gepubliceerd tegen een vaste licentievergoeding van €250,00 per jaar.”
Jaartarieven zijn ongebruikelijk en €250,00 is voor een stockfoto onwaarschijnlijk hoog.
“4.1 … Hij voert onder andere aan dat hij niet wist dat de Foto door [eisende partij] is genomen en dat hij, nadat hij daarvan in kennis is gesteld, altijd bereid is geweest om een passende oplossing te vinden, bestaande uit een vergoeding voor het plaatsen van de foto.”
Gedaagde erkende buitengerechtelijk al de inbreuk.
“4.2 … Ook het verweer van [gedaagde partij] dat de Foto slechts in een klein formaat en vanwege gebruikmaking van een diavoorstelling maar 20% van de tijd op zijn website zichtbaar was, kan niet tot het oordeel leiden dat geen sprake is van een auteursrechtinbreuk. Ditzelfde geldt voor het verweer dat zijn website slechts een beperkt aantal bezoekers kent. Bij het plegen van een dergelijke inbreuk is het enkel plaatsen van een foto voldoende en is niet relevant in welke afmetingen of gedurende welke tijd dat is gebeurd en hoeveel mensen ernaar hebben gekeken. Het verweer dat de Foto direct na aanschrijving door de gemachtigde van [eisende partij] van de website is verwijderd kan [gedaagde partij] dan ook evenmin baten. Daarom zal de gevorderde verklaring voor recht dat [gedaagde partij] inbreuk heeft gemaakt op de auteurs- en persoonlijkheidsrechten van [eisende partij] worden toegewezen.”
Wel of geen inbreuk staat niet ter discussie. Deze argumenten zijn waarschijnlijk ingebracht om de hoogte van de schadevergoeding te betwisten.
“4.3 … Hoewel [gedaagde partij] de redelijkheid van deze vergoeding betwist, acht de kantonrechter voldoende gemotiveerd onderbouwd dat dit de werkelijke schade is die [eisende partij] heeft geleden door plaatsing zonder toestemming alsmede dat dit een redelijk tarief is in de branche, rekening houdend met de korte duur van publicatie en het beperkte aantal bezoekers van de website van [gedaagde partij].”
Rechter wijst de gevorderde €500 toe.
“4.4 … Nu de vordering van [eisende partij] niet op een overeenkomst is gebaseerd, is het Besluit vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten niet van toepassing …”
Ik was al blij als rechters uit zichzelf de buitengerechtelijke incassokosten naar 15% verlaagden volgens de BIK-regeling, ik zie dit nu voor het eerst. Een fijn stukje om deze kosten te betwisten.
“4.5 … de werkelijk gemaakte advocaatkosten ten bedrage van € 1.428,79. Hoewel [gedaagde partij] de verschuldigdheid van deze kosten betwist…”
Op de incassokosten na wijst de rechter het gevorderde toe. Het kost gedaagde ruim €2.100,-.
ECLI:NL:RBGEL:2017:6953, Rechtbank Gelderland, 5272687/CV EXPL 16-11849
[eisende partij] is een professioneel fotograaf die zijn foto’s zelf via zijn [naam eenmanszaak eiser], via Bruna Press en via Hollandse Hoogte exploiteert.
“2.1 … [eisende partij] biedt op zijn website foto’s aan die (op internet) kunnen worden gebruikt c.q. gepubliceerd tegen een vaste licentievergoeding van €250,00 per jaar.”
Jaartarieven zijn ongebruikelijk en €250,00 is voor een stockfoto onwaarschijnlijk hoog.
“4.1 … Hij voert onder andere aan dat hij niet wist dat de Foto door [eisende partij] is genomen en dat hij, nadat hij daarvan in kennis is gesteld, altijd bereid is geweest om een passende oplossing te vinden, bestaande uit een vergoeding voor het plaatsen van de foto.”
Gedaagde erkende buitengerechtelijk al de inbreuk.
“4.2 … Ook het verweer van [gedaagde partij] dat de Foto slechts in een klein formaat en vanwege gebruikmaking van een diavoorstelling maar 20% van de tijd op zijn website zichtbaar was, kan niet tot het oordeel leiden dat geen sprake is van een auteursrechtinbreuk. Ditzelfde geldt voor het verweer dat zijn website slechts een beperkt aantal bezoekers kent. Bij het plegen van een dergelijke inbreuk is het enkel plaatsen van een foto voldoende en is niet relevant in welke afmetingen of gedurende welke tijd dat is gebeurd en hoeveel mensen ernaar hebben gekeken. Het verweer dat de Foto direct na aanschrijving door de gemachtigde van [eisende partij] van de website is verwijderd kan [gedaagde partij] dan ook evenmin baten. Daarom zal de gevorderde verklaring voor recht dat [gedaagde partij] inbreuk heeft gemaakt op de auteurs- en persoonlijkheidsrechten van [eisende partij] worden toegewezen.”
Wel of geen inbreuk staat niet ter discussie. Deze argumenten zijn waarschijnlijk ingebracht om de hoogte van de schadevergoeding te betwisten.
“4.3 … Hoewel [gedaagde partij] de redelijkheid van deze vergoeding betwist, acht de kantonrechter voldoende gemotiveerd onderbouwd dat dit de werkelijke schade is die [eisende partij] heeft geleden door plaatsing zonder toestemming alsmede dat dit een redelijk tarief is in de branche, rekening houdend met de korte duur van publicatie en het beperkte aantal bezoekers van de website van [gedaagde partij].”
Rechter wijst de gevorderde €500 toe.
“4.4 … Nu de vordering van [eisende partij] niet op een overeenkomst is gebaseerd, is het Besluit vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten niet van toepassing …”
Ik was al blij als rechters uit zichzelf de buitengerechtelijke incassokosten naar 15% verlaagden volgens de BIK-regeling, ik zie dit nu voor het eerst. Een fijn stukje om deze kosten te betwisten.
“4.5 … de werkelijk gemaakte advocaatkosten ten bedrage van € 1.428,79. Hoewel [gedaagde partij] de verschuldigdheid van deze kosten betwist…”
Op de incassokosten na wijst de rechter het gevorderde toe. Het kost gedaagde ruim €2.100,-.
ECLI:NL:RBGEL:2017:6953, Rechtbank Gelderland, 5272687/CV EXPL 16-11849
[eisende partij] is een professioneel fotograaf die zijn foto’s zelf via zijn [naam eenmanszaak eiser], via Bruna Press en via Hollandse Hoogte exploiteert.
#80 Revue